Croke Park, Dublin. Een stadion met een bijzondere geschiedenis.
In 1913 gebouwd met maar één doel: onderdak bieden aan Ierse sporten (de zgn. Gaelic Sports) tot 2005 was het zelfs statutair verboden om het stadion te gebruiken voor niet-Ierse sporten als rugby en voetbal.
Maar ook politiek gezien niet onbelangrijk. Tijdens de Ierse Onhafnkalijkeheidsoorlog tegen de Britten vond in het stadion het bloedbad van Croke Park plaats. Hierbij vielen tijdens een Gaelic football wedstrijd 14 doden, neergeschoten door de Black and Tans (Engelse reserve troepen); wraak voor een serie aanslagen op Britse agenten door de IRA.
In 2007 werd het nationale rugbystadion van Ierland (Lansdown Road) verbouwd. Echter wordt binnen het Europese rugby jaarlijks gestreden om de Six Nations cup (een toernooi waar Ierland, maar ook Engeland, Schotland, Wales, Frankrijk en Italië aan meedoen). Hierom werd besloten om de statuten van Croke Park te wijzigen en het mogelijk te maken dat in dit stadion ook rugby gespeeld kon worden.
Alsof het lot ermee heeft gespeeld: tijdens de loting werd bekend dat uitgerekend Engeland op bezoek moest komen in Croke Park.
Ierland stond op z’n kop. Allereerst omdat er een niet-Ierse sport zou worden gespeeld, natuurlijk omdat het Engelse Team op bezoek kwam, maar het ergste was het feit dat het Engelse ‘God Save The Queen’ gespeeld zou worden. Op deze gronden, waar dit bloedbad plaats heeft gevonden. “DAT NOOIT!” Was de opinie.
Uiteindelijk hebben de Engelsen zonder problemen, zonder gemor en zelfs zonder boe-geroep hun volkslied kunnen spelen. Daarna was het de beurt aan de Ieren. Volgens mij is er nog nooit met zo’n overgave en strijd een volkslied gezongen. Let ook op de ontroering, strakke gezichten en spanning bij de Ierse rugbyers.
Om het compleet te maken: volledig tegen de verwachting in wonnen de Ieren ook nog.
Om het compleet te maken: volledig tegen de verwachting in wonnen de Ieren ook nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten